تأثیر تمرین حاد هوازی بر تغییرات سطوح glp-۱ سرم زنان دیابتی نوع دو

مقدمه: هورمون اینکرتین پپتید شبه گلوکاگون نوع یک ( (glp-1به تنظیم غلظت انسولین و گلوکز کمک می کند، اما اثرات تمرین حاد هوازی بر پاسخ  glp-1مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین حاد هوازی بر سطوح سرمی glp-1، گلوکز و انسولین بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 20 زن مبتلا به دیابت نوع دو به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10=تعداد) و شاهد (10=تعداد) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت یک جلسه، به فعالیت هوازی (دویدن بر روی تردمیل با شدت متوسط 75-65 درصد ضربان قلب بیشنه تا حد واماندگی) پرداختند. نمونه های خون قبل از فعالیت، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت برای اندازه گیری سطوح glp-1، گلوکز و انسولین جمع آوری شدند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از تغییرات سطوح glp-1، گلوکز و انسولین معنی دار نبود (05/0p>). هم چنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین سطوح glp-1 و گلوکز ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است  که انجام فعالیت حاد هوازی با شدت متوسط تا حد واماندگی بلافاصله و 24 ساعت بعد از فعالیت، اثری بر سطوح glp-1 سرم، گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو ندارد.